ΑΙΣΧΟΣ

ΑΙΣΧΟΣ

Εκφράζουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας, προς το πρόσωπο Δημοτ. Συμβούλου, για την αγανάκτηση που έχει προς τον κο Κουκουδάκη και σε θέματα που αφορούν τον κορωνοϊό και την δημόσια Υγεία. Είναι ντροπή και αίσχος η μεροληπτική ενημέρωση των Δημοτικών Συμβούλων και η απαξίωση τους. Θλίψη.

Σιγή ιχθύος οι "μισθοφόροι" του....
Ελευθέριος Κεχαγιόγλου
Δημοτικός Σύμβουλος Ύδρας

ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ: Ανά νησί και όχι ανά περιφερειακή ενότητα

 ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΜΟΡΓΟΎ

Ανά νησί και όχι ανά περιφερειακή ενότητα είναι το σωστό για την κατηγορία που θα ανήκει το κάθε νησί σχετικά με τον covid19. Το ότι ένα νησί γειτνιάζει με άλλη περιοχή είναι λάθος η εικόνα ότι το επηρεάζει. Κοιτάξτε την Κρήτη και δικαιολογείστε αν μπορείτε γιατί ένας νομός είναι σε μια κλίμακα και οι υπόλοιποι τρεις σε άλλη. Δικαιολογείστε μου γιατί η Ύδρα να είναι στο νούμερο δύο με μηδέν κρούσματα. 

Κοιτάξτε τις Κυκλάδες. 

Στηρίζουμε την πρόταση του Δήμου Αμοργού.

Αυτό λέγαμε πάντα, Αυτή είναι η θέση μας. . .

Ελευθέριος Κεχαγιόγλου
Δημοτικός Σύμβουλος Ύδρας
Επικεφαλής Δημοτικής Παράταξης

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΛΕΥΤΕΡΗ ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΕΞΥΠΝΩΝ ΤΗΛΕΦΑΡΜΟΓΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

 

ΚΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΙ

Ονομάζομε ελευθέριος Κεχαγιόγλου και είμαι πρόεδρος στο ελληνικό δίκτυο μικρών νησιών.

Όταν λέμε μικρά νησιά εννοούμε αυτά που έχουν πληθυσμό κάτω των 3.500 κατοίκων, σύμφωνα πάντα με την τελευταία απογραφή της χώρας μας δηλαδή την απογραφή του 2011. Σήμερα έχουμε 50 τέτοια μικρά νησιά. Από αυτά τα 30 περίπου είναι αυτόνομοι δήμοι, αυτοδιοικούνται δηλαδή.

Από το 1951 έως σήμερα μας έχουν αδειάσει στην χώρα 50 μικρά νησιά.

Το σύνολο της έκτασης που μας έχει μείνει ακατοίκητο είναι ισο με το άθροισμα της Πάρου και της Νάξου μαζί.

Εάν συνεχίσουμε έτσι στα επόμενα 20 χρόνια θα μας αδειάσουν άλλα 16 μικρά νησιά.

Κάθε 20 με 30 χρόνια κάθε 5 νησιά που μας αδειάζουν έχουν μεγαλύτερη έκτασης από τα άδεια προηγούμενης περιόδου και αυτό οφείλετε γιατί ο πληθυσμός στα μικρά νησιά παραμένει εδώ και δεκαετίες σε φθίνουσα πορεία..

Πλην δυο τριών εξαιρέσεων.

Όσα νησιά γύρισαν αυτή την πορεία βασίστηκαν καταρχάς στην άμεση σύνδεση τους με το κέντρο τους.

Σημαντικό ρόλο έπαιξε και η παραγωγική ανασυγκρότηση που επετεύχθη στα νησιά και βοήθησε και αυτή προς την βιωσιμότητα.  Όχι τόσο ο τουρισμός. Και αυτό γιατί ο τουρισμός ναι μεν αυξάνει το εισόδημα, δεν δημιουργεί όμως συνθήκες δωδεκάμηνης παραμονής σε μικρά νησιά.

Για να έχουμε βιωσιμότητα σε μικρά νησιά πρέπει να δώσουμε μεγάλη έμφαση στην επιχειρηματικότητα. Τρεις είναι οι κατηγορίες μεταφορών στα μικρά νησιά που πρέπει πάντα να έχουμε διαθέσιμες. Μεταφορές Ανθρώπων, πραγμάτων και δεδομένων DATA.

Έτσι εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι ένα αναπτυχθούν έξυπνες τηλεματικές εφαρμογές σε αυτούς τους τομείς διασφαλίζουμε σε μεγάλο βαθμό την ανάπτυξη των μικρών νησιών. Κλασικός δηλαδή μπούσουλας που εφαρμόζουμε και στο σύνολο της χώρας.

Μέχρι που μπορούν να αναπτυχθούν οι smart cities στις μεγαλουπόλεις; Μέχρι εκεί που φτάνει η φαντασία του ανθρώπου και ακόμα πάρα πέρα. Είναι όμως έτσι στις μικρονησιωτικές κοινωνίες ΣΗΜΕΡΑ;  όχι κύριοι δεν είναι έτσι…

 

Ας πάρουμε ένα παράδειγμα: διαπόντια Νησιά. Τρία μικρά νησάκια βόρεια της Κέρκυρας, τα οποία όμως, μόλις με προηγούμενο νόμο έχασαν την αυτοδιοικητική τους αυτοτέλεια ως κοινότητες και υπάχθηκαν ως αντιδημαρχίες στην Κέρκυρα, έφυγε το χειμώνα το 10%  των κατοίκων πού ξεχειμώνιαζαν πάνω σε αυτά.

Ενώ κανείς θα νόμιζε ότι η σύνδεση του μικρού νησιού με μεγαλύτερο και πιο σύγχρονο αυτοδιοικητικό κέντρο θα βοηθούσε στην ανάπτυξη, συνέβηκε το αντίθετο.

Όταν δηλαδή οι μικρονησιώτες έχασαν την φυσική παρουσία του κοινοτάρχη, ένοιωσαν ανασφαλείς. Εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι στις μικρονησιωτικές κοινωνίες η φυσική παρουσία του ατόμου και οι με λιγότερη έμφαση είσοδος στη ζωή των κατοίκων των νέων τεχνολογιών δημιουργούν ένα ξεχωριστό περιβάλλον σε σχέση με τις μεγαλουπόλεις. Ναι στα μικρά νησιά συνήθως οι μεγαλύτερης ηλικίας άνθρωποι δεν είναι εξοικειωμένοι με τα SMARTPHONES  ούτε είναι διαθέσιμοι να τα μάθουν. Πολλοί δε από αυτούς δεν έχουν ούτε καν συγγενή πάνω στα νησιά για να εξυπηρετηθούν. Αυτό δεν ισχύει μόνο στους ηλικιωμένους αλλά και στις μεσαίες ηλικίες.

Πάμε στα σχολεία   οι νέες τεχνολογίες λύνουν πολλά προβλήματα σχετικά με τη μεταφορά δεδομένων στο μαθητή. Δεν λύνουν όμως το πρόβλημα της φυσικής παρουσίας του δάσκαλου.

Το ίδιο ισχύει και στις υπηρεσίες δημόσιου τομέα, στις τράπεζες, στις τηλεπικοινωνίες κλπ.

Πού είναι η ρίζα αυτής της διαφορετικής νοοτροπίας του μικρονησιώτη από του κατοίκου σε μεγάλη πόλη; Η ρίζα είναι ότι στο μικρονησιώτη πρώτη ανάγκη είναι η φυσική παρουσία του ατόμου.

Σήμερα στη πατρίδα μας έχουμε περίπου 10 με 15 μικρά νησιά όπου δεν υπάρχει πάνω στο νησί κανείς δημόσιος δημοτικός η κρατικός υπάλληλος. Αυτά τα νησιά φθίνουν… ας γεμίσουμε τους δρόμους τους με ότι και όσα ρομπότ θέλετε.. την κατηφόρα δεν θα την γλυτώσουμε.

Ξέρετε πού θα την γλυτώσουμε; Εκεί οπού από την αρχή με στρατηγικό σχέδιο δημιουργήσουμε cyber islands με σκοπό να ΠΡΟΣΕΛΚΥΣΟΥΜΕ ΝΕΟΥΣ κάτοικους…

Οι σημερινοί μόνιμοι κάτοικοι των μικρών νησιών δεν έχουν την ώσμωση του μέσου όρου της ελληνικής κοινωνίας, ούτε τις ίδιες παραστάσεις. Αυτό δυσκολεύει την πλήρη απεξάρτηση του ατόμου από τον άνθρωπο….

Στα λίγο μεγαλύτερα μικρά νησιά και πληθυσμιακά όσο ανεβαίνουμε η απόσταση στη νοοτροπία συγκλίνει με της χώρας.

ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΕΥΡΏΠΗ, ΣΕ ΟΣΑ ΜΙΚΡΆ ΝΗΣΙΆ ΕΧΩ ΕΠΙΣΚΕΥΘΕΙ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΟΤΙ ΣΕ ΟΛΑ ΑΝΕΞΑΙΡΈΤΟΣ ΤΟΝ ΠΛΗΘΥΣΜΌ ΤΟΥΣ, ΥΠΉΡΧΕ ΕΝΑΣ ΥΠΆΛΛΗΛΟΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΣΕ ΩΣ ΚΕΝΤΡΟ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΤΟΙΚΟΥ…